ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2014-2015

Οι «Ποδηλάτες Χίου» στο σχολείο μας

          Τη φετινή σχολική χρονιά εμείς τα παιδιά της Γ ΄ τάξης ασχοληθήκαμε με το πρόγραμμα της Κυκλοφοριακής Αγωγής: «Κυκλοφορώ σωστά, δίνω προτεραιότητα στη ζωή». Στα πλαίσια αυτού του προγράμματος, την Τετάρτη 20 Μαΐου 2015 επισκέφθηκαν το σχολείο μας μέλη του συλλόγου «Ποδηλάτες Χίου» μαζί με τα ποδήλατά τους.

          Μας παρουσίασαν τα ποδήλατά τους με τον απαραίτητο εξοπλισμό τους και μας έδωσαν χρήσιμες συμβουλές για ασφαλή οδήγηση του ποδηλάτου μας. Αν τώρα από μικροί μάθουμε να είμαστε σωστοί οδηγοί ποδηλάτων, θα είμαστε και  στο μέλλον  όχι μόνο καλοί ποδηλάτες αλλά και καλοί οδηγοί δίκυκλων και αυτοκινήτων.

          Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης μάς τόνισαν ότι ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας πρέπει να τηρείται και από τους ποδηλάτες για τη δική μας ασφάλεια.

          Ακούσαμε για τα πολλαπλά οφέλη του ποδηλάτου. Το ποδήλατο είναι ένα καθαρό και υγιεινό μέσο μεταφοράς. Είναι φιλικό προς το περιβάλλον καθώς δεν ρυπαίνει ηχητικά ή με καυσαέρια. Επίσης η ποδηλασία γυμνάζει το σώμα μας και κάνει καλό στην υγεία.

          Μας έδειξαν τον κατάλληλο εξοπλισμό που πρέπει να έχουμε για να είναι η οδήγησή μας ασφαλής. Μάθαμε ότι το κράνος σώζει ζωές και είναι αναγκαίο να το φοράμε. Τα φώτα στο μπροστινό και πίσω μέρος του ποδηλάτου μας, τα ανακλαστικά, το καθρεφτάκι και ο έλεγχος των φρένων και των ελαστικών είναι πολύ σημαντικά. Επίσης αναφέρθηκαν στη χρησιμότητα της κλειδαριάς για την αποφυγή κλοπής.

Στο ένα ποδήλατο παρατηρήσαμε κι ένα μπουκαλάκι με νερό που είναι απαραίτητο κατά τη διάρκεια της ποδηλασίας. Το άλλο ποδήλατο είχε κι ένα καλαθάκι για την τοποθέτηση μικροαντικειμένων. Εντύπωση μας έκανε το ανακλαστικό γιλέκο. Αυτό χρησιμεύει τη νύχτα να είναι οι ποδηλάτες ορατοί από τους άλλους οδηγούς.

          Αφού μας εξήγησαν όλα αυτά στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου μας, πήγαμε και στην αυλή του σχολείου, όπου παρατηρήσαμε στην πράξη όσα συζητήσαμε.

          Στο τέλος μας χάρισαν δυο γιλέκα με φωσφορίζουσες λωρίδες και μας παρότρυναν να αγαπήσουμε κι εμείς το ποδήλατο.

          Η εκδήλωση αυτή είχε αρκετό ενδιαφέρον για μας τα παιδιά καθώς στον ελεύθερο χρόνο μας κάνουμε βόλτες με το ποδήλατό μας και όσο περισσότερο βελτιώνεται η οδική μας συμπεριφορά τόσο μειώνεται ο κίνδυνος ατυχήματος.

Τα παιδιά της Γ ΄ τάξης

ACTION AID – ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

          Στα πλαίσια της Παγκόσμιας Εβδομάδας Δράσης για την Εκπαίδευση 27Απριλίου – 3 Μαΐου 2015, εμείς τα παιδιά της Γ΄ τάξης του 7_ου Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου Χίου (ΕΑΕΠ) πραγματοποιήσαμε μαζί με τις δασκάλες μας διάφορες δράσεις για να υπενθυμίσουμε στους μεγάλους με δημιουργικό τρόπο το δικαίωμα στην εκπαίδευση για όλα τα παιδιά. Θέλουμε όλα τα παιδιά του κόσμου να έχουν μια χαρούμενη παιδική ηλικία και μην είναι  αναλφάβητα.

          Συγκεκριμένα παρουσιάσαμε το μήνυμα: «Εάν όλοι πηγαίναμε σχολείο, ο κόσμος θα ήταν πιο χαρούμενος» με τη δική μας φαντασία, ζωγραφίσαμε πολλές ζωγραφιές, διαβάσαμε αρκετά κείμενα σχετικά με το παραπάνω θέμα κι έπειτα ακολούθησε συζήτηση στην τάξη.

          Μέσα από τα μαθήματα της Γλώσσας,  της Μελέτης Περιβάλλοντος και από το ενημερωτικό φυλλάδιο της Action Aid μάθαμε ότι τα παιδιά έχουν δικαίωμα να παίζουν, να μορφώνονται, να έχουν τροφή, στέγη, να λένε ελεύθερα τη γνώμη τους κ.ά.  

          Όμως υπάρχουν παιδιά στην ηλικία μας σε άλλες χώρες που στερούνται το δικαίωμα της μόρφωσης.  

§        Τα παιδιά αυτά αντί να πηγαίνουν σχολείο δουλεύουν σε καλλιέργειες, σε βιοτεχνίες ή σε άλλες εργασίες.

§        Οι χώρες τους είναι φτωχές και δεν έχουν τις κατάλληλες υποδομές. Περιμένουν με τις ώρες στην ουρά για να πάρουν νερό κι έτσι δεν προφταίνουν να πάνε σχολείο.  

§        Σε κάποιες χώρες δεν υπάρχουν σχολεία ή η εκπαίδευση είναι υποτυπώδης.

§        Αλλού γίνονται πόλεμοι ή φυσικές καταστροφές ή οι άνθρωποι φεύγουν πρόσφυγες ζητώντας μια καλύτερη ζωή κι έτσι τα παιδιά εγκαταλείπουν το σχολείο.

§        Άλλα παιδιά τα εκμεταλλεύονται οικονομικά οι μεγαλύτεροι. Τα βλέπουμε στα φανάρια των δρόμων να πουλούν κάτι ή να ζητιανεύουν.

§        Γίνονται διακρίσεις στην εκπαίδευση ανάμεσα σε κορίτσια και αγόρια.

§        Σε φτωχές χώρες τα παιδιά με ειδικές ανάγκες στερούνται τη δυνατότητα να φοιτούν σ’ ένα σχολείο που με το κατάλληλο πρόγραμμα, την κατάλληλη μέθοδο διδασκαλίας και τις κατάλληλες υποδομές θα μπορέσουν να αξιοποιήσουν τις δυνατότητές τους.

Αυτά όλα δεν είναι σωστά! Όπως όλοι έχουμε δικαίωμα στη μόρφωση έτσι έχουν κι αυτά τα παιδιά. Άλλωστε διαβάσαμε ότι θα ήθελαν πολύ να πάνε στο σχολείο, να μάθουν να διαβάζουν, να γράφουν, να γνωρίσουν τον κόσμο και να είναι ευτυχισμένα.

          Πρέπει λοιπόν να σκεφτούμε πολύ σοβαρά την κατάσταση στην οποία βρίσκονται και να σεβαστούμε τα δικαιώματά τους. Να κάνουμε καλύτερες τις συνθήκες διαβίωσής τους ώστε να μη μείνει κανένα παιδί εκτός σχολείου.

          Αν όλα τα παιδιά του κόσμου  πήγαιναν σχολείο, δεν θα υπήρχαν παιδιά θλιμμένα και αναλφάβητα. Δεν θα υπήρχαν παιδιά δυστυχισμένα που το μόνο τους μέλημα είναι η επιβίωσή τους. Η μόρφωση  ας είναι η προτεραιότητά τους.

«Όλοι ίσοι, όλοι διαφορετικοί», «Ίσα δικαιώματα στη μόρφωση», «Να χτιστούν σχολεία για όλα τα παιδιά» είναι κάποια από τα συνθήματά μας που έχουμε αποτυπώσει και στις ζωγραφιές μας.

          Συνεργαστήκαμε όλοι μαζί για να στείλουμε αυτό το κείμενο καθώς και τις εικαστικές μας δημιουργίες ελπίζοντας ότι κι εμείς θα βάλουμε ένα μικρό λιθαράκι για να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο. Έναν κόσμο όπου όλα τα παιδιά θα ζουν χαρούμενα, θα έχουν ίσα δικαιώματα και θα πηγαίνουν όλα σχολείο. Και να θυμάστε: «Η εκπαίδευση είναι δύναμη που αλλάζει τον κόσμο».

                                                                   Τα παιδιά της Γ ΄ τάξης

                                                                      του 7_ου Ολοήμερου

                                                          Δημοτικού Σχολείου Χίου (ΕΑΕΠ)

Περίληψη Παρουσίασης Παντελή Πρώιου, Ψυχολόγου, για την Ενδοσχολική Βία-Εκφοβισμό, (Bullying) και το Πρόγραμμα Πρόληψης της Βίας, ACT/ΜΜΜΕ-Βίας του ΣΕΨ  στις 20-1-2015, στο 7^ο Δημοτικό Σχολείου, Χίου

Ένα διαδεδομένο «σημείο των καιρών», τελευταία,  είναι η εμφάνιση του σχολικού εκφοβισμού, του λεγόμενου bulling (μπούλιν).

 “Ενδοσχολική Βία-Εκφοβισμός” υφίσταται όταν ένα ή περισσότερα παιδιά παρενοχλούν με βίαιες πράξεις, όπως σπρωξίματα, κτυπήματα κ.α, ή με αρνητικά σχόλια, βρισιές, αποκλεισμό κ.α κάποιο παιδί, που συνήθως είναι πιο αδύναμο, δειλό, απομονωμένο (δηλ. υπάρχει ανισορροπία δυνάμεων).

Μια νέα μορφή εκφοβισμού έχει πρόσφατα εξελιχθεί και  διαδοθεί μεταξύ των νέων μέσω των ηλεκτρονικών συσκευών , πχ τηλεφώνων, διαδικτύου και άλλων ιστοσελίδων στον κυβερνοχώρο. Και εδώ ο στόχος είναι η προσβολή, μείωση, εκφοβισμός και γενικά η υποτίμηση του νέου-ας από συνομήλικο, ανώνυμα ή επώνυμα…

Τι σημαίνει όμως στην πράξη αυτό για τα παιδιά που την υφίστανται;

Δημιουργείται άγχος, φόβος, περαιτέρω απομόνωση ακόμα και κατάθλιψη του θύματος με άγνωστες μελλοντικές επιπτώσεις στην ψυχική, νοητική και φυσική ανάπτυξή του, που συνήθως δεν είναι ευνοϊκές.

Όσον αφορά στα αίτια που την προκαλούν,  πολλές παγκόσμιες έρευνες σε ΗΠΑ, Ιαπωνία, Νότια Αφρική καταδεικνύουν ότι τα παιδιά προσχολικής ηλικίας που βιώνουν ‘εκφοβισμό-βία’ στο σπίτι (ενδο-οικογενειακή βία) είναι πολύ πιθανό (72% ), να εκδηλώσουν παρόμοια συμπεριφορά και στο σχολείο.

Μπορεί δε να είναι θύτες, θύματα ή και τα δύο.

Σαν αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής, αυξάνει την αποδοχή της Βίας  και της επιθετικής συμπεριφοράς.

Κάνει τα παιδιά πιο φοβισμένα και τα οδηγεί να βλέπουν τον κόσμο σαν ένα ανασφαλές  περιβάλλον.

Απευαισθητοποιεί τα παιδιά στην πραγματική Βία.

Μπορεί ν’ αρχίσει από πολύ μικρή, ακόμα και προσχολική ηλικία, ανάλογα με τις συνθήκες μέσα στις οποίες μεγαλώνει το παιδί...

Και μπορεί να συνεχιστεί και στην ενήλικη ζωή μέχρι και στη δουλειά ή στο γραφείο…

Μπορεί  να ελεγχθεί;

Το 2008 σε έρευνα που έγινε μετά από 25 ετών παρεμβάσεις στην ενδοσχολική βία (ΗΠΑ) βρέθηκε ότι, ενώ έχουν αλλάξει οι στάσεις και οι αντιλήψεις για την ενδοσχολική βία, αυτή όμως δεν έχει εκλείψει.

Τα σχολεία που αναγνωρίζουν το πρόβλημα και παρεμβαίνουν με διάφορους τρόπους έχουν κάποια καλά αποτελέσματα... 

Μια μελέτη του 2009 του περιοδικού ‘’Journal of Educational Psychology’’ βρήκε ότι όταν διδάσκεται στους μαθητές του Δημοτικού  να αναγνωρίζουν, ν’ αρνούνται, ν’ αναφέρουν, να παίρνουν σωστή στάση και να δημιουργούν φιλίες, έχουν σαν αποτέλεσμα τη μείωση του φαινομένου κατά 31% σε ορισμένα σχολεία....

Επίσης πολύ σημαντική και απαραίτητη είναι η εκπαίδευση γονέων και εκπαιδευτικών, η εποπτεία στους χώρους παιχνιδιού-διαλείματος, αποτελεσματικοί μέθοδοι πειθαρχίας, συχνή επικοινωνία γονέων-σχολείου, έλεγχος συμπεριφοράς στις τάξεις και ειδικά εκπαιδευτικά βίντεο και παίξιμο ρόλων του θύματος, του θύτη και των παρισταμένων μαρτύρων.

Επίσης απαραίτητος είναι ο έλεγχος και η εποπτεία των παιδιών για την σωστή χρήση των Ηλεκτρονικών Μέσων Ψυχαγωγίας και Ενημέρωσης. Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί πρέπει να είναι και να δείχνουν στα παιδιά ότι οι ίδιοι ακολουθούν τα σωστά πρότυπα συμπεριφοράς για να είναι αποτελεσματικοί.

Όλα αυτά είναι πολύ βοηθητικά στη μείωση του φαινομένου.

Στην Ελλάδα υπάρχουν αξιόλογα Προγράμματα όπως: Το Πρόγραμμα Πρόληψης της Βίας για την Προστασία των Παιδιών: ‘’ACT/Μικροί Μεγάλοι Μαζί Εναντίον της Βίας’’ του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων, Συντονιστής του οποίου είναι ο Ψυχολόγος και συγγραφέας του παρόντος, Παντελής Πρώιος.

«ΝΤΕΝΕΚΕΔΟΥΠΟΛΗ»